Refika mı kim ? Psikoloğum Refika benim. Seneler önce ilk verdiği tavsiye yaz , küçük kağıtlara, büyük kağıtlara, postitlere eline duvara istediğin heryere. Sonra atmak istediklerini yırt at silmek istediklerini sil dedi.. Ne kadar zamandır yazıyorum ve atıyorum bilemiyorum hatırlayamadım birden. Ama bu sefer yazayım da atmayayım dedim kendi kendime. İçimden gelen herşeyi.. Aklıma gelen gelmeyen herşeyi yazayım. Birileri okur diye değil canım sıkıldığında yazdıklarımı okuyup unuttuklarımı tekrar hatırlamak için.
Çocukluğuma dönelim gibi başlıklar atmayacağım tabi ki ama çocukluğuma dair hatırladığım herşey çok güzel benim. Ne kadar özlemişim meğer çocukluğumu. Geçenlerde herkesin beğendiği ''çocukluğuma geri döndürsüler bir daha büyürsem namerdim'' yazısını bende beğendikten sonra yazma kararı aldım belkide.
Ama öncelikle aileme beni evimizin pamukprensesi gibi büyüten anneme babama abilerime çok teşekkür etmek istiyorum. Ben meğersem bizin evin gerçekten pamukprensesiymişim.
Canlarım benim ne çok hatıram var sizlerle....
Ben kendimi bildiğimde yanımda önce Candan ve Neylan vardı. Biz 3 küçük aileden oluşan esasında koccamannn bir aileydik. Çocukluğumun hepsi ama hepsi hep birlikte geçti bizim.Nelerr var neler anlatacak sayfalara sığarmı onu bile bilemiyorum. Candan'larda dolap içlerini mi ev yaptığımızı mı hatırlayayım , Neylan'larda kapılara en yükseğe kimin tırmandığı yarışlarını mı hatırlayayım. Yoksa bir gece Neylan'larda kan kardeşi olmaya karar verip iğneyle parmaklarımızı kanattığımızı mı? Halbuki yazmaya başlamadan önce neler geçiyordu aklımdan ama zormuş yazı yazmak yazarken aklına gelenleri unutmamak çok zormuş hemde. Beylerbeyi bizim en büyük kaçış yerimizdi, her haftasonu haftaiçinde biriktirdiğimiz haftalıklarımızla Beylerbeyi'ne gitmeyi görev bilirdik kendimize. Bazen sadece demir paralardan oluşan bozuk paralarımız olurdu çantamızda , geç kaldığımızı hissettiğimizde tüm bozuk paraları döküp ortaya taksiyle dönüş yolunu hesaplardık. Sadece yarım saat için onca yolu gitmeyi kendimize heyecan sayar herşeyi göze alabilirdik. Çok zaman ceza verirlerdi bize , geç kaldığımızda birbirimizle görüşmeme yasağı. Hep bir B planımız vardı bizim ama bu ihtimallere karşı.Biz hep bir şekilde görüşürdük. Tabii artık 14-15 yaşında genç kızlardık biz. Herşey bizim hakkımızdı o zamanlarda.Bize yapılan haksızlığa tahammül edemezdik. Büyümüştük ve cezaları hazmedemezdik. Şimdi diyorumki ben bize yine ceza verselerdi de, biz yine 14-15 yaşımızda kalsaydık.Ben sizinle geçirdiğim çocukluğumu genç kızlığımı özledim. Ben sizi çok özledim.Ben bugün sizi bir kez daha çok seviyorum demek istedim. Belkide bunu çok uzunnn zamandır söylemediğimi fark ettim.Siz iyiki benim çocukluğumda genç kızlığımda ve hala hep yanımda oldunuz , iyiki varsınız iyiki dostum kardeşimsiniz.
Buket vardı yan dairemizde oturan canımmmm benimmm can yoldaşım 2 yaşından beri hep birlikte olduk biz. Annem bana bağırır kızar , sesleri duyan arkadaşım duvara 3 kere vurur ( sakın canını sıkma demektir bu ben burdayım) 2 kere vurduğunda (iyi geceler ben yatıyorum demektir) keşke yine yan duvar 3 kere vurabileceğin yakınlıkta olsaydın biz yine keşke çocukluğumuzu doya doya yaşıyor olsaydık. Koccaaaammaann bahçemiz vardı bizim, Buket ile yazları hergün bahçede oynardık. Şimdiki çocukların hasret kaldıkları yeşilliği biz doya doya içimize çekiyormuşuz meğer o zamanlar farkında olmasakta. Her yarım saatte bir birimiz annemize seslenirdi ''su gönder-kovamı at-karnım acıktı-bebeğimi gönder-ipim yukarda kaldı) apartmanımız asansörlü değil tabi ozamanlar 5 kat çıkmaya üşeniyoruz.Seslen dur aşağıdan...
Neler yaşadık nelerrrr hatırladıklarım hatırlayamadıklarımın belkide dörtte biri. Ama ben senin benim hayatımda olmandan hep mutlu oldum canım dostum benim.
Aslı'm seninle ilk yanyana oturduğumuzda orta 1 deydik. Ondan beri benim hep yanımda olduğun için çok teşekkür ediyorum sana. Seninle paylaştıklarımızı burda yazarsam kocan kıskanır :)) anlatmıyorum onları ama hepsini içimde hep saklı tutuyorum sen benim yanımda hep ol olur mu ? Ben senin yüreğinin sıcaklığını daima yüreğimin taa içinde hissettim.
Sen iyi ki varsın iyiki dostumsun.
Keşke diye başlayan cümleleri hiç sevmiyorum esasında ama keşke hep çocuk kalabilseydim diye düşünmeden edemiyorum herkes gibi.
Evet Refika bana yaz dedi. Herşeyi yazz yaz ki anlatmak istediklerin içinde çığ gibi büyümesin. Halbuki anlatmak istediklerim o kadar çığ gibi büyümüş ki, parçalara bölünüp çıkamıyor bile ağzımdan.Şimdi anlatmak zamanımı bilemedim birden. Yazmak zormuş gerçektende ifade edebilmek kendini. Yada neyi anlatmak istediğini bilmek. Zormuş yazmak meğersem. Refika bana yaz derken bu kadar uzun cümleler kuracağımı tahmin edemedi herhalde.:))
Suavi hep bana senin küçüğünü kavanoza koyup saklamak lazım derdi. Yıl 92 falan dı herhalde . Öyle değil mi Suavi . Keşke o yaşımı bile kavanoza sığdırabilsen çok makbule geçerdin biliyormusun.
Annemler 2 günlük tatilleri değerlendirir mutlaka bir program yapar İstanbul dışına çıkarlardı. Ver elini ev partileriiiiiiiiii...
Hemennn hazırlıklar başlar programlar yapılır menüler içecekler herşey yazılır davetli listesi çıkartılırrrrr. Ortaya tüm harçlıklar dökülürrr ve parti için hazırlanılır. Annemler kapıdannn biz bacadannn şeklinde :)) Ruhnur Abimm (canım bitanem seni çok özledim ) hemen devreye sokulur önce abim ikna edilir ama herşeyden de haberdardır bir nevi suç ortağım. Parti bizim evde olur abimin otokontrolünde. Gece yarılarına kadar eğlence kahkaha yeme içme :))) bu kadar gizli saklı yaptığımız programımızı alt komşumuzun ertesi gün şikayetleri ile ortaya çıkar. Hatırlıyormusun abiiimmmmm , hatırlıyormusun bunları. Birde benim doğum günü partilerimiz vardır sanki ilk defa yapılıyormuşcasına her sene her sene... Hep aynı hazırlıklar demirbaşlar belli zaten Candan,Neylan, Buket,Aslı ve ben. Hersene aramıza yeni bir iki kişi girer bir iki kişi çıkar ama demirbaşlar listesi hiç değişmez onlar her daim kalıcıdır birbiri için. Erkek arkadaşlarımız vardır mesela değişen keşke üşenmeseydim de resimlerimizi de ekleyebilseydim bu yazının altına.
Meğer çok mutlu bir çocukluğum ve genç kızlığım olmuş benim. Peki şimdi ne olduki bu yazıyı yazıyorum ben. Şimdii büyüdüm, 2 çocuklu bir kadın oldum. Şimdi benim yaşadıklarımı kızlarım yaşayacak kızlarımda 35 yaşlarına geldiklerinde belkide buna benzer bir yazı yazacaklar. Biraz değişik versiyonu olacak mutlaka yazılanlar ama benim kadar mutlu bir çocukluk hikayeleri olacak mı bilemiyorum.
Annemle babamın hiç kavga ettiğini görmedim ben bu yaşıma kadar. Ben onların pamukprensesleriydim hep. Annemmm , babammm iyiki varsınız iyiki benim annem babamsınız. Annemin sırtımı kaşıyarak beni uyutmasını babamın içine kokumu çekerek beni öpmesini ölene kadar hiç unutmayacağım herhalde.
Füsun ablam var benim birde teyzem, canımm ,ablamm, annemin yarısı, dinginliğim sakinliğim canım bitanem. Taaaa karşıdan haftasonları bize gelirdiniz kalmayacak gideceksiniz diye ne çok üzülürdüm. Ciciannemi çok hatırlayamıyorum çok küçüktüm onu kaybettiğimizde, sadece hayallerimdeeee hayall meyal kalmış maalesef. Yer yatağı keyfimizi hatırlıyorum. Beni uyutmaya çalışıp abimlerle sohbet etmeye çalıştığınızı hatırlıyorum. Ne çok bozuluyordum o zamanlar küçük olduğuma. Şimdiler de ise keşke hep o yer yatağında uyumamaya direnen küçük kız olarak kalsaydım diyorum.Cicibabamın otobüsünü hatırlıyorum birde gezilere gitmemizi o gezilerde hep sizlerin yanında olmaya çalışmamı... Şimdiler de ise o yanınıza sıkışmaya çalışan küçük kız olarak kalmayı ne çok isterdim. Seninle sinemaya gitmeyi özledim Beylerbeyi'ne gidip bira vermeyen midyecilerde bira içmeyi özledim. :))Öyleeee salına salına yürümeyi özledim sen çok hızlı yürüyorsun sana yetişemiyorum diye hayıflanmayı. Allah seni bana beni sakinleştirmek için göndermiş iyi ki göndermiş iyiki benim ablamsın iyiki benim yanımdasın .
Canım Nilhan'ım , hep çocukluğumdan bahsettim ya seni unuttum sanma. Ama hiç büyümek gelmedi içimden biliyormusun? :)) hep çocuk olmak istedim bu yazımda. Neymişşş Refika bana yaz demişş. Önce okul arkadaşım sonra sırdaşım oldun. En güzel en eğlenceli ölçülerimizi hep birlikte aldık. En eğlenceli projelerimizi hep birlikte yaptık. Sen benim hayatıma giren hiçbir yerlere sığdıramadığım hiçbir yerlere oturtamadığım yegane dostumsun. Sen benim hep yanımda ol.
Kuzum var benim birde Meryem'im. Sen benim kuzum kardeşim canım oldun. İyiki oldun biliyor musun? Çok seviyorum seni. Sana baktıkça genç kızlığımı hatırlıyorum çok güzel şeyler hatırlatıyorsun sen bana. Yüzün hep gülsün senin. Senin bir Arı Maya'n olsada artık sen benim hep kuzum olarak kalacaksın.
Şimdi kızlarım var sırada. Onlarda benim küçük Pamukprenseslerim. Ben ölene kadar hep siz benim pamukprenseslerim olarak kalacaksınız. Bu kadar çocukluğumdan bahsederken sizleri unuttuğumu sanmayın. Siz benim hayatımdaki en büyük şansınız. Siz benim en büyük varlıklarım güzel kızlarımsınız. Ben sizi iyiki doğurmuşum iyiki benim kızlarımsınız. Siz hayatınız boyunca hep mutlu şanslı ve sağlıklı çocuklar olun inşallah. Şansınız da bahtınızda hep açık olsun.Bununla birlikte yukarıda anlattığım kadar iyi dostluklarınız iyi arkadaşlıklarınız olsun. Hep yanınızda başınızı yaslayacağınız bir dostunuz olsun ki benim gibi anlatabileceğiniz hiç unutmayacağınız anılarınız hiç unutamayacağınız hikayeleriniz de olsun.Sizi hep çok seveceğim. Umarım sizlerinde çocukluğunuza dair hatırlayacağınız sadece mutluluk olur.
Neymiişşş Refika bana yaz demişşş..Pakize Suda gibi oldum gerçektende mış miş li yazarak.:)))
İçim rahatladı mı yazdım ya ? Çocukluğumun iki hatırasını anlatarak belini kırdım ya içim rahatladı mı ? Yokk yazacaklarım daha bitmedi.Ben daha yazarım siz sabredip okur musunuz bilmiyorum? Ama benim daha çok yazacağım şey var. Şimdi değil belki .. Ama notlarım kısmı güzel bir şeymiş.:)))
Refika bana yaz dedi ya......Suyunu çıkarttım artık diyorum.
Ben çocukluğumu özledim ben annemin babamın pamukprensesi olmayı özledim. Ben çocukluğumun bir parçası olan hatırladığım hatırlayamadığım, atladığım herkese teşekkür ediyorum. İyiki hayatımın bir köşesine oturmuşsunuz iyiki hayatımda olmuşsunuz. İyiki varsınız.
Öznur...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder